Jednego serca...
tak mało,
tak mało...
Jednego serca
trzeba mi
na Ziemii.
Co by przy moim
miłością zadrżało,
abym był cichy pomiędzy cichymi...
I jednych ust trzeba,
skąd bym wieczność całą
pił napój szczęścia
ustami mojemi...
I oczu dwoje,
skąd bym patrzał śmiało,
widząc się świętym pomiędzy świętymi...
Jednego serca i rąk białych dwoje,
co by mi oczy zasłoniły moje,
bym zasnął słodko,
marząc o aniele,
który mnie niesie
w objęciach
do nieba...
I jednego serca
tak mało mi trzeba,
a jednak widzę, że żądam za wiele...

[Piotr Cugowski]