| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
niby liceum, a jak dziecie w przedszkolu... (to dla niektórych z mojej klasy, którą dotąd uważałam prawie w 100% za ludzi, którzy potrafią się kulturalnie ze sobą dogadać i są na takim poziomie, jaki sugeruje ich wiek... najwyraźniej przeliczyłam się co do niektórych)... szkoda...
ps: podkreślam, że na szczęście tylko niektórych :)
chroniczny brak czasu... na wszystko... i na nic... jeszcze kilka dni...
jeżeli jeszcze sami się nie zorientowaliście, to spieszę donieść to, czego właśnie się dowiedziałam. jeżeli myślę, że praca dziennikarza jest dochodowa i zamierzam iść na takie studia, to jestem idiotka, mam źle w głowie, co ja w ogóle sobie wyobrażam i najlepiej by było, jeżelibym posłuchała ojca, bo on wie lepiej. szkoda tylko, że nie potrafi mi w związku z tym doradzić czegoś bardziej "dochodowego"... wiem tylko, że to na pewno nie dziennikarstwo. poza tym ciągle zmieniam zdanie (dla jasności - zmieniłam raz i postanowiłam zrezygnować z mojej wymarzonej architektury i dekoracji wnętrz, bo nie mam co za dużych nadziei sobie robić i staram się myśleć racjonalnie... chociaż przechodząc obok ASP w Gdańsku nie mogę nie zatrzymać się na chwilę i nie popatrzeć na prace widoczne przez okna...).
ja po prostu wiem, że nie zniosłabym pracy nudnej i takiej, która w ogóle mnie nie interesuje... to by było okropne!!!
odarta z nadziei... odarta z marzeń... pozbawiona złudzeń... cóż pozostało?
100 TYSIĘCY JEDNAKOWYCH MIAST [by COMA]
PRZEDOSTAŁA SIĘ W PARSZYWY CZAS
PRZEZ ULICE ZAKAŻONE BEZRADNOŚCIĄ DNI
PRZEZ KORYTARZ BETONOWYCH SPRAW
PEWNOŚĆ ŻE MY
MIMO WSZYSTKICH NIEPRZESPANYCH NOCY
MIMO PRAWDY PORZUCONEJ NA ROZSTAJACH DRÓG
POTRAFIMY W RZECZYWISTY SPOSÓB
ZNALEŹĆ SIĘ JUŻ
W DOMU BĘDZIE OGIEŃ
A DO DOMU PROSTE DROGI
WIODĄ SŁUSZNIE MOJE STOPY
NIE ZABRAKNIE MI SIŁ
CZAS POPLĄTAŁ KROKI
JEST ŁAGODNY I BEZTROSKI
MA ZIELONE KOCIE OCZY
TAK SAMO JAK TY
NAUCZYŁEM SIĘ UMIERAĆ W SOBIE
NAUCZYŁEM SIĘ UKRYWAĆ CAŁY STRACH
NIE DO WIARY ŻE TAK BARDZO PŁONĘ
NIE DO WIARY ŻE ROZUMIEM KAŻDY ZNAK
ZAPOMNIAŁEM ŻE OD KILKU LAT
WSZYSCY GINĄ JAKBY NIGDY ICH NIE MIAŁO BYĆ
W STU TYSIĄCACH JEDNAKOWYCH MIAST
GINĄ JAK PSY
DOBRE NIEBO KIEDY WSZYSCY ŚPIĄ
POCHLIPUJE MODLITWAMI NIESTRUDZONYCH UST
TYLKO BŁAGAM NIE ZAŁAMUJ RĄK
CHRONI NAS BÓG
JA MÓGŁBYM TYLE SŁÓW UTOCZYĆ
KRĄGŁYCH I BEZTROSKICH
ZE SŁONEGO CIASTA ZMIERZCHÓW
JEŚLI ZECHCESZ JE ZNAĆ
WZROK PRZEKROCZYŁ LINIĘ
HORYZONTU ABY ZGINĄĆ
A TY PRZY MNIE ŚPISZ I ŻYJESZ
NIEODLEGŁA W SNACH
NAUCZYŁEM SIĘ...
TO JA, TEN SAM
OD TYLU LAT, SAM
BO CIEBIE MI BRAK
CIEBIE MI BRAK
BO CIEBIE MI BRAK
CIEBIE MI BRAK
TO JA, TEN SAM
OD TYLU LAT, SAM
CZEKAM
[podziękowania dla Janka za inną piosenkę Comy właśnie dziś]